Charakterystyka układów biorytmicznych

Plusy oznaczają dni fazy dodatniej, zwyżki formy, określane także fazą plusową, wyżową itd. Wykonywanie w tym okresie trudnych prac rokuje osiągnięcie dobrych wyników.

+ w linii F, na niebieskim krążku lub kolumnie biodiagramu oznacza zwyżkę sprawności fizycznej i odporności organizmu szczególnie na ból. Wzrasta siła, kondycja, energia. Potęguje się odwaga, pewność siebie, chęć działania, wytrzymałość, przedsiębiorczość i witalność. Szybciej goją się rany i leczą kontuzje.

+ w linii p,na zielonym pasku biodiagramu lub krążku oznacza fazę wyżową sprawności psychicznej. Charakteryzuje się ona dobrym nastrojem, optymizmem, humorem. Zwiększona jest w tym okresie szybkość reakcji i zdolność koncentracji, sprawność myślenia, intuicja, rozwaga, opanowanie nerwowe, wrażliwość, erotyka i zdolności artstyczno – twórcze. Wpływa to-w pewnym stopniu-także na zwyżkę sprawności ciała.

W czasie gdy rytmy „F” i „P” przebiegają przeciwstawnie ich siły wspierają się wzajemnie. Stąd stopniowanie ogólnej sprawności naszego organizmu, w zależności od układu faz biorytmicznych.

+ na linii I, na czerwonym pasku lub krążku sygnalizuje dobrą sprawność umysłową/intelektualną, pamięciową i poznawczą człowieka. W twórczości i wynalazczości oraz przy rozwiązywaniu trudnych zadań aktywizuje się wszystko to, co wymaga użycia intelektu. Wzrasta pamięć, inteligencja, logika, koordynacja działania, celność i ciętość dowcipu, zręczność, spryt oraz przytomność umysłu. Przychodzi ogólne ożywienie, dobrze przyswajane są trudne teksty, nazwy, dane cyfrowe itd., przejawia się dążność do rozsądnych czynów.

Minusy oznaczają dni fazy ujemnej (minusowej), zniżki formy, niżu biorytmicznego. Cechy poszczególnych cykli ulegają zmniejszeniu. Jest to równocześnie najlepszy okres dla akumulowania sił, wypoczynku i regeneracji.

– w rytmie fizycznym (F,niebieski pasek lub krążek) sygnalizuje obniżkę samopoczucia i wytrzymałości. Spada wydajność pracy, ruchy ciała są mniej dokładne. Szybciej przychodzi znużenie i zmęczenie organizmu. Zwiększa się agresywność i wybuchowość, zmniejsza samokrytycyzm, utrudnione jest zrozumienie innych i przystosowanie się do nich – zwiększają się trudności współżycia. Faza ujemna biorytmu fizycznego winna służyć akumulowaniu sił i odnowie ciała. Odznacza się najlepszą reakcją organizmu na leki, środki wzmacniające oraz masaże biomagnetyczne. Lekarstwa okażą się bardziej skuteczne, jeśli przyjmowanie ich zostanie rozpoczęte po minięciu środka fazy ujemnej (w biodiagramie „-„).

– w rytmie psychicznym (P,kolor zielony) sygnalizuje skłonność do pesymizmu i złego nastroju, łatwej irytacji oraz przejawiania uporu. Okres ten powinien służyć duchowej regeneracji oraz relaksowi. Jeśli faza ujemna biorytmu psychicznego przypadnie na okres dopełniania księżyca, jej negatywne cechy wystąpią jeszcze mocniej.

– w rytmie intelektualnym (I,pasek lub krążek czerwony) sygnalizuje ociężały tok myślenia, ubóstwo pomysłów oraz zwolnioną zdolność reakcji umysłowej. Każdy niż tego biorytmu należy traktować jako twórczą przerwę, nie zaś jako negatywne stadium. W tym czasie uczący się winni dokonywać powtórek, które wpływają na magazynowanie wiedzy tak w pamięci, jak i w podświadomości.

X to okresy dni krytycznych poszczególnych biorytmów. Najbardziej niekorzystne w sensie zaniżonej sprawności wewnętrznej – fizycznej, psychicznej lub umysłowej. Charakteryzują się skłonnością do niepowodzeń i wypadków.

+/x, x/- to dni okołokrytyczne, w których może się przejawiać negatywne oddziaływanie dnia krytycznego.

0 oznacza okresy dni zerowych, najczęściej także krytycznych negatywnie. Sporadycznie mogą one jednak stanowić przełom w kierunku pozytywnym (np. wyzdrowienie).

-/o, o/+ to dni okołozerowe, w których może się przejawiać negatywne oddziaływanie dnia zerowego – podobnie jak w czasie dni okołokrytycznych.

– to środek fazy ujemnej, oznaczający najgłębszy niż danego biorytmu. Pojedynczo – mniej groźny, lecz w przypadku nałożenia się niżu dwóch lub wszystkich cykli – przebiega tak samo jak dzień krytyczny.

Dni zerowe, krytyczne lub czas zazębiania się niżowych środków, to okres k r y z y s o w y, wymagający ogłoszenia wewnętrznego alarmu. W dniach, w których tkwi niebezpieczeństwo, nie wolno nadwerężać Si, trzeba gospodarować nimi rozważnie i oszczędnie. Unikać dodatkowych obciążeń, dbać koniecznie o dobry ogólny stan organizmu. W dniach takich należy zadbać bardziej o uregulowany, rozsądny tryb życia, o dostateczny wypoczynek, sen i właściwe odżywianie się. Ograniczyć przyjmowanie rozmaitych leków i środków odurzających, nie spożywać alkoholu i kawy. W dniach tych należy wystrzegać się załatwiania spraw ważnych, rozwiązywania trudnych problemów, zdawania egzaminów itp.

Dni kryzysowe najczęściej jednak nie pokrywają się z dniami kalendarzowymi. Właściwym momentem krytycznym jest bowiem godzina urodzenia usytuowana w pierwszym kalendarzowym dniu fazy dodatniej każdego biorytmu . W związku z tym, dniem zerowym – z biologicznego punktu widzenia – jest pewien okres oscylujący wokół godziny urodzenia, która przecież może przypadać na każdą porę dnia kalendarzowego. Z tego też względu oddziaływania „promieniowania” wspomnianego momentu krytycznego sięga często w kalendarzowy dzień poprzedni (u osób urodzonych przy końcu dnia).

Łatwo zatem dostrzec, iż – z powodu niepokrywania się okresu dnia kryzysowego z dniem kalendarzowym –prawie każdy biodiagram jest narzędziem mniej lub bardziej precyzyjnym. Dlatego posługując się biodiagramem w życiu codziennym, musimy uwzględniać pewne odchylenia w określaniu momentów krytycznych – stąd też przyjęcie oznaczeń dni okołokrytycznych i okołozerowych.